Wie denkt aan me?!
Ik zing een liedje
maar niemand hoort me
Ik raak mensen aan
maar niemand voelt me
Ik dwaal doorheen smalle steegjes
maar niemand ziet me
6 jaar en mishandeld
6 jaar en vernederd
6 jaar en ondervoed
6 jaar was ik
Mijn lichaam gestorven door deze praktijken
Hoe verloren is een kind
verdwenen uit het oog en uit het hart
Hoe pijnlijk kan het zijn
te moeten sterven van eenzaamheid
Mijn ziel kwijnt langzaam weg.
Reacties op dit gedicht
| Janette Scharenborg: | Maandag, juni 06, 2005 19:51 |
| Ik hoor je wel meid, prachtig geschreven en vol gevoel, ik heb je goed gelezen en snap dus wat jij bedoel. Veel liefs en een dikke knuffel Janette | |
| MaYo-lijn: | Maandag, juni 06, 2005 19:48 |
| Aww.. Pijnlijk, droef verwoord. Probeer bij vrienden steun te zoeken, en vertrouwen. Liefs en knuf, Marjo. |
|
| hiljaa: | Maandag, juni 06, 2005 19:44 |
| droef gedicht goed weergegeven! knufliefs--hiljaa-- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Blinker | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 06 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||