Weet je...
Weet je
ik voel mij erg klein
naast al jou verdoken pijn
Weet je
ik voel mij erg verdrietig
en soms zo nietig
Weet je
ik voel mij weerloos
in een leven zo broos
Weet je
ik voel het binnenin kraken
als ze aan jou raken
Weet je
ik voel me ontzettend kwaad
als ze de juiste essentie ontgaat
Weet je
ik voel me soms geweldig goed
dat komt door jouw krachtige gloed
Weet je
ik voel die warme zonnestralen
die schitteren van jou naar mij
Weet je
het maakt hier alles zo bijzonder
ik voel dankbaarheid voor dit wonder
ik voel mij erg klein
naast al jou verdoken pijn
Weet je
ik voel mij erg verdrietig
en soms zo nietig
Weet je
ik voel mij weerloos
in een leven zo broos
Weet je
ik voel het binnenin kraken
als ze aan jou raken
Weet je
ik voel me ontzettend kwaad
als ze de juiste essentie ontgaat
Weet je
ik voel me soms geweldig goed
dat komt door jouw krachtige gloed
Weet je
ik voel die warme zonnestralen
die schitteren van jou naar mij
Weet je
het maakt hier alles zo bijzonder
ik voel dankbaarheid voor dit wonder
Reacties op dit gedicht
| Innerchild: | Dinsdag, juni 07, 2005 16:12 |
| Door jezelf klein te durven maken worden dingen groots ... en soms is daar moed voor nodig ! Liefs / Innerchild |
|
| m@rcel: | Dinsdag, juni 07, 2005 13:08 |
| Prachtig geschreven gr. m@rcel |
|
| hiljaa: | Dinsdag, juni 07, 2005 09:19 |
| weet je ik voel dit alles mee! prachtig! knufliefs--hiljaa-- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: kriekske | 
|
|
| Gecontroleerd door: bieke | ||
| Gepubliceerd op: 07 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||