alles bleef stil
Zoveel vragen lagen daar
Te wachten op een antwoord
Maar vonden enkel illusie
En leegte om zich heen
Alles bleef stil
Geen enkel woord
Vragen, verlaten,
Liggen alleen ...
Immer te wachten
Tot illusies verdwijnen
En een antwoord
De vragen
vluchtig streelt
En de kennis zich vlijt
tussen de lijnen
Van wat er in
Mijn gedachten speelt
Reacties op dit gedicht
| ana (stacia): | Zaterdag, juni 11, 2005 11:29 |
| Niet de vragen en zoeken vallen mij hier op. Vooral de gevoelens van onrust en eenzaamheid die ze met zich meebrengen. Veel liefs ana |
|
| hiljaa: | Woensdag, juni 08, 2005 13:58 |
| ieder mens zit met vragen waar we nooit een antwoord op zullen krijgen! mooi verwoord! knufliefs--hiljaa-- |
|
| Innerchild: | Woensdag, juni 08, 2005 12:47 |
| Vooral je zoeken naar ... spreekt uit dit gedicht ... antwoorden niet voor het rapen doch altijd in je hart verscholen ... niet makkelijk om ze te vinden ! Lieve groet / Innerchild |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Steven Vermeulen | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 08 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||