Onwetendheid zo groot
Nooit iets verwacht,
Dat ik iets van mijn zusje zou weten,
Dat ze heerlijk naar me lacht,
Al de lege jaren versleten.
Al die zestien jaren,
Onwetendheid zo groot,
Het onbekende aan gaan staren,
Van de geboorte tot de dood.
Het lot heeft ons gebonden,
Elkaar eens te ontmoeten,
De jonge jaren geschonden,
Om weer een te groeten.
De onbekenden werden weer bekend,
De vriendschap weer herstelt,
De mensen die ik nooit heb gekend,
Is voor mij goed voorgesteld.
Dankje...
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Donderdag, juni 09, 2005 19:50 |
| al ken je een mens nog zo lang, een kleine verandering kan leiden tot een volgend ontdekken. maak er maar een mooie zomer van, groetje, hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: black cat | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 08 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||