Overwegen te gaan praten,,
Ik moet binnekort toch
maar me problemen gaan onthullen,,
Want zo als het nu gaat,,
Lukt het niet,,
Om me hart weer goed te vullen,,
Ik blijf er maar mee zitten,,
Terwijl ik weet dat het niet goed is,,
Maar ik kan toch niks anders,,
Terwijl k zelf ook wel weet,,
Dat er eingelijk een oplossing is,,
Mijn oplossing is,,
Om over mij problemen te gaan praten,,
Maar ik vetrouw niemand,,
Ik ben bang dat ze dan weer over me gaan praten,,
Er komt een tijd,,
Dat ik over mij problemen zal leren praten,,
Maar nu houd ik het nog even bij me,,
Todat ik mensen kan vetrouwen,,
Waar ik me problemen,,
bij hun kan achter kan laten,,:)
Liefs perla,,
Reacties op dit gedicht
| haantje: | Vrijdag, juli 01, 2005 19:53 |
| heel raar dat er hier nog niemand op heeft gereageerd, terwijl dit toch een heel mooi gedicht is. Ik herken t helemaal. Je voeld je als een vuilniswagen, iedereen komt met zn vuil bij jou, en jij staat daar met lekke banden en kan geen kant op. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: _Noting Special | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 10 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||