Grote vent
Voor mijn bijna volwassen zoon
Puberale onhandigheid
zit jou geweldig dwars
je kunt ook nog je gevoel niet kwijt
het leven lijkt een farce
Worstelend met volwassenheid
een been nog stapt er terug
duistere onverklaarbaarheid
brengt niets over de brug
geslagen tussen nu en later
tot je groot geworden bent
blundert nu nog menig flater
straks ben je dan een grote vent
In je stoere mannelijkheid
wordt jij een prachtig mens
het kost alleen nog even tijd
dan er komt een andere tendens
Wat nu nog opgesloten zit
in een prachtig mooie jongen
komt naar buiten met veel pit
en groeit-met grote sprongen
Reacties op dit gedicht
| fotogedicht: | Zaterdag, april 15, 2006 14:46 |
| Om rechtstreeks naar bijbehorend fotogedicht te gaan klik dan boven dit sterretje * | |
| GLMB: | Zaterdag, juni 11, 2005 23:43 |
| Hier klinkt maar een ding tussen de regels door; Echte moederliefde! Ze boffen met zo'n moeder, maar dat wist ik al lang al. Liefs van mij!! | |
| sunset: | Zaterdag, juni 11, 2005 13:21 |
| Heel herkenbare mooie verwoording. En een genot om te lezen. Liefs en fijne dag, sunset |
|
| Nemesis: | Zaterdag, juni 11, 2005 13:09 |
Bemoedigend. Wellicht ook toepasselijk op mij. Al heb ik gezworen nimmer volwassen te worden. Liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: switi lobi | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 11 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||