eenzaamheid
De eenzaamheid
Vroeger was ik kalm,
nuchter van geest.
Nu is er iets geweest,
waar ik geen vat meer op heb.
Het is gewoon vergaan, weggeëbd.
De branding is er nog,
alleen in bitterheid,
van het alleen zijn,
de eenzaamheid.
Het einde is in zicht,
maar zal het beter smaken?
Je weet nergens van,
wanneer, hoe?
Dat maakt je hele geest
en lichaam moe.
Wie het zal halen, weet ik niet?
Strijden, opofferen en tranen,
weet ik veel,
maar ik heb tijd nodig,
wie weet……
Vroeger was ik kalm,
nuchter van geest.
Nu is er iets geweest,
waar ik geen vat meer op heb.
Het is gewoon vergaan, weggeëbd.
De branding is er nog,
alleen in bitterheid,
van het alleen zijn,
de eenzaamheid.
Het einde is in zicht,
maar zal het beter smaken?
Je weet nergens van,
wanneer, hoe?
Dat maakt je hele geest
en lichaam moe.
Wie het zal halen, weet ik niet?
Strijden, opofferen en tranen,
weet ik veel,
maar ik heb tijd nodig,
wie weet……
Reacties op dit gedicht
| ILse Bruintjes: | Zaterdag, juni 11, 2005 18:30 |
| Het komt vast goed hou moed Want op een dag gaat het goed mooi dichie kuzzz... mij |
|
Over dit gedicht
| Auteur: claire vanfleteren | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 11 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||