Rust
een brug
naar een wereld
waar warmte
word gekroont
daar waar de regenboog
straalt
als scherm
tegen gehuilde tranen
daar
waar een hand
symbolisch
meer is dan vijf vingers
daar laat ik mijn hart achter
slapend in stilte
in geuren
en kleuren pracht
ik hoor de vogels fluiten
ten teken
van morgen begin
in nevel dampen
nacht zonder dromen
stilte zonder pijn
hoe omarmend
jullie kunnen zijn
***Wim****
Janette Scharenborg: | Woensdag, juni 15, 2005 12:35 |
prachtig mooi verwoord, veel liefs Janette | |
hiljaa: | Dinsdag, juni 14, 2005 17:53 |
nacht zonder dromen !!!!! dat kan niet zijn! knufliefs--hiljaa-- |
|
Lia : | Dinsdag, juni 14, 2005 16:54 |
als je de vogels hoort fluiten .. nah .. dan vind ik dat al positief.. knuffies, Lia | |
Will Hanssen: | Dinsdag, juni 14, 2005 16:49 |
Prachtig Wim! Liefs, Will |
|
Klaes: | Dinsdag, juni 14, 2005 13:11 |
Ware filosofie,prachtig, Groet/Klaes |
|
Klaes: | Dinsdag, juni 14, 2005 13:11 |
Ware filosofie,prachtig, Groet/Klaes |
|
sunset: | Dinsdag, juni 14, 2005 10:10 |
Prachtige verwoording weer. Maar, zou je echt je hart in een andere - ook al is hij mooier - wereld achterlaten. En hier dan niet (kunnen) zijn wie je werkelijk bent? Liefs en mijn genegenheid / sunset |
|
Auteur: Black Lord | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 14 juni 2005 | ||
Thema's: |