Walvis
Langzaam komt de walvis omhoog
Zeevogels vliegen op
Als hij zichtbaar wordt met zijn grote kop
Met daarin een klein maar bijna menselijk oog
Het grote dier kijkt om zich heen
Zijn familie is vertrokken
Ergens van geschrokken
Hier drijft hij nu alleen
Opeens die pijn van binnen
Pijn die door zijn lichaam gaat
Wil vluchten maar het is te laat
Er valt niets meer tegen te beginnen
Weer het einde van een mooi zoogdier
Net zwom hij nog ongestoord
Maar nu ligt hij stil te bloeden aan boord
Een laatste ademzucht, door een kleine ademkier
Hij geeft nog een laatste gil
Dan is het in de zee ijselijk stil
Alleen nog een paar bloedsporen…..
Weer een strijd verloren