in stilte
In stilte sterven...
zo stil,
dat niemand er iets van merkt.
In stilte sterven...
helemaal alleen,
wegkwijnen van verdriet.
In stilte sterven...
op jezelf,
niemand die het ziet.
In stilte sterven
zonder personen,
niemand om je heen.
In stilte verder leven...
helemaal alleen.
Het was allemaal zo mooi...
Als een sprookje zonder eind.
Het voelde zo goed...
Ach ja, het is dat het zo moet zijn.
zo stil,
dat niemand er iets van merkt.
In stilte sterven...
helemaal alleen,
wegkwijnen van verdriet.
In stilte sterven...
op jezelf,
niemand die het ziet.
In stilte sterven
zonder personen,
niemand om je heen.
In stilte verder leven...
helemaal alleen.
Het was allemaal zo mooi...
Als een sprookje zonder eind.
Het voelde zo goed...
Ach ja, het is dat het zo moet zijn.
Reacties op dit gedicht
| mini: | Maandag, september 03, 2001 15:32 |
| in stilte gelezen... slik... *zucht* | |
| Steven Vermeulen: | Zondag, september 02, 2001 12:26 |
| *zucht* Weet dat je niet alleen bent. (knipoog) |
|
| peetje: | Zaterdag, september 01, 2001 13:48 |
| pffff........stil (benauwd) toch niet alleen, sterven of leven?? | |
| peetje: | Zaterdag, september 01, 2001 13:47 |
| : | Zaterdag, september 01, 2001 13:10 |
| "......." | |
Over dit gedicht
| Auteur: trientje | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 01 september 2001 | ||
| Thema's: | ||