Prismaskeren
Waarachtig de gelijkenis
omslachtig fragiel geformuleerd op het puntje
van de tong, stekend in het gehemelte
indachtig de woorden, misgenoegen alom
Eindeloosheid naar de hand gezet
met gedachten in klei gekneed
bruggenslapers vorstelijk gekleed
regenten van de grijze hoeken
aan de randen van het bestaan
waar slechts dwazen het leven zoeken
en enkel de wanhopige durven gaan
De hartslag in de pols bedwongen
tot gejaagd genoegen in kalm
crescendo bezongen
het openlijk verzet gestaakt
met houten punt gewraakt
en het stof tot stof geraakt
De mensheid in bezinning
aanbid onbestaande goden
in alle talen van de ziel
verstikken al het verstand
dat nog te doden viel
Reacties op dit gedicht
| Klaes: | Vrijdag, juni 17, 2005 21:59 |
| Ware poezie,op het puntje van de tong,uitgespogen door jou hier met grootse allure, Groet/Klaes |
|
| milamber: | Vrijdag, juni 17, 2005 21:46 |
| hmmja, de laatste strofe kan je (in ieder geval) op twee manieren interpreteren, welke van de twee de voorkeur heeft.. | |
| MayadeBij: | Vrijdag, juni 17, 2005 21:40 |
| De boodschap ondersteun ik niet zomaar / maar ik vind het ontzettend mooi geschreven, strak! | |
| tarierabombom: | Vrijdag, juni 17, 2005 21:31 |
| eerlijk..? ik snap er niks van...:P toch wel mooi kus sofie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: milamber |  
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 17 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||