zijn zonder leven
Rood kleurt mijn lichaam
zwart mijn gemoed
ik sta stil, een seconde
hou op te bestaan
enkel de stilte
geen mens om me heen
ik verdwijn in de leegte
waar lucht is verdwenen
ik wil weg hier
bloed stelpen
met liefde in mij
het leven omarmen
mijn adem beleven
schaterlachen
om regendruppels
zwart mijn gemoed
ik sta stil, een seconde
hou op te bestaan
enkel de stilte
geen mens om me heen
ik verdwijn in de leegte
waar lucht is verdwenen
ik wil weg hier
bloed stelpen
met liefde in mij
het leven omarmen
mijn adem beleven
schaterlachen
om regendruppels
Reacties op dit gedicht
| Robrecht: | Maandag, juni 27, 2005 21:53 |
| nee, niet mooi beschreven! prachtig beschreven! schitterend! Dit is zo herkenbaar! en zo volmaakt eenvoudig uitgedrukt. Je hebt er een fan bij. Nog één. | |
| moongirl1982: | Vrijdag, juni 24, 2005 10:31 |
| mooi beschreven. groet moongirl1982 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: CarolinaFMTY | 
|
|
| Gecontroleerd door: kitty23 | ||
| Gepubliceerd op: 23 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||