Ouderdom
Mijn ouderdom,
En opeens
was ik oud
grijs,
rimpelend
ogen
werden droog
haren broos
en handen
o handen toch
zij werden
onwaarschijnlijk
ouder
F.
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Vrijdag, juni 24, 2005 22:35 |
| Maar o zo warmer, liefdevoller, strelender. Toch? Heel mooi verwoord mijn vriend. En heel graag gelezen. Liefs / sunset |
|
| psych: | Vrijdag, juni 24, 2005 17:18 |
| ach,wat is het oud zijn in het leven van oneindig,we gaan als kindren en zo komen we ook weer,,, liefs elze |
|
| Mathilde: | Vrijdag, juni 24, 2005 16:05 |
| hoe droevig klinkt dit dicht! uw lichaam mag verouderen, uw geest schijnt mij nog jong en onveranderd! liefs, mathilde |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Kuijlemans F. | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 24 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||