jaren
Jaren
terug en nu
kleine jongen
blij
handje in jouw
handen
sterke vrouw
ergens
diep van binnen
verdriet,pijn
verbergend.
Naar cornelissenhof
zon,rust
kerkhof
dood
waarom
jaren nu
mijn kindjes
in jouw armen
afscheid zo kort
we hadden
weinig tijd
voor jou
Nu loop ik hier
langs
diezelfde plaats
en zie
ik toon je mijn
kinderen
Ik voel jou
meme
je bent bij mij
nog altijd.
Django
Reacties op dit gedicht
| monique-B: | Zondag, juni 26, 2005 09:34 |
| geschreven in oprechtheid, emoties dolen in de woorden rond, gevonden de herinnering, alsof t levend voor je stond... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: django | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 25 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||