Op vleugels van licht
Ik kijk naar je stralende ronde vorm,
het nodigt mij uit;
uitdagend is je weidse blik,
Je warmte straalt uit op mijn gezicht,
alsof het vraagt,
heb je er zin in vandaag?
Ik houd me van de domme,
maar een onverwachte beweging,
doet mij vliegen alsop vleugels van licht,
naar een land van melk en honing,
met de ogen dicht.
Een laatste zucht,en jij trekt je terug.
Ik voel me opgelucht,en vond het erg fijn,
deze extra zonnestralen op mijn rug.
Reacties op dit gedicht
| 4fun: | Dinsdag, juni 28, 2005 06:40 |
| :) Heel leuk gedicht! | |
| m@rcel: | Maandag, juni 27, 2005 01:22 |
| Heel mooi gedicht' graag gelezen Slaap lekker m@rcel |
|
| Rien de Heer: | Maandag, juni 27, 2005 00:39 |
| Mooi..beetje ondeugend maar heel leuk dichie... Groetjes, Rien. |
|
