Vervloekte wereld
De bomen fluisteren kwade vloeken
een bezwering wordt mij opgelegd
een kraai die schel krast
en enkel de waarheid zegt
Het is een duivel die schreeuwt
en mij verleid tot de duistere nacht
Ik pak zijn hand, vlieg met hem mee
op het geloof van de heilige kracht
Ik geniet en drink van het bloed
dat mijn vijand heeft geschonken
het proeven van de hel is als muziek
dat altijd vals heeft geklonken
Het is de melodie van onzuiv’re tonen
die de bomen mij toezingen
de kraai krast maar ook hij kan niet
mijn tergende angstschreeuw verdringen
Reacties op dit gedicht
| Angel of Death: | Donderdag, juni 30, 2005 18:16 |
| Wauw! Weet je zeker dat dit fictie is! Het is met ongelofelijk veel gevoel geschreven *verbijsterd*. Dit gedicht spreekt me enorm aan! ^-^ liefs, |
|
| psych: | Donderdag, juni 30, 2005 15:24 |
| zo geweldig geschreven,,prachtig liefs elze |
|
| BrokenGirl1989: | Donderdag, juni 30, 2005 14:50 |
| WAUW! Heel mooi geschreven, ik voel de mystiek... liefs, Rachel |
|
