Ik heb iemand nodig die me omarmt.
Ik heb iemand nodig die mijn hart verwarmt.
Ik ben alleen en voel me dieptriest.
Volgens mij zou jij je ook zo voelen als je
een goede vriendschap verliest.

Tegen mijn hartsvriendin vertelde jij je
verhaal. Het was niet boeiend allemaal.
Ik leef in mijn eigen wereld volgens jou.
En ik ben kinderachtig en stil.
Toen ging je gauw.

Voor vrienden heb je geduld.
Dit was de eerste keer dat ik je echt zag.
Ik probeerde te doen zoals altijd.
Maar ik kond mezelf niet vinden.
Het is niet mijn schuld.

Ik wilde met je praten.
Maar naar mijn gevoel luisterde je niet.
Ik zie het ook totaal anders dan jij het ziet.
Toch heb ik mezelf gevonden.
Tussen al die zenuwen in.
En dit gedicht voor je ingezonden.
Het belangrijkste wat ik je wil schrijven.

Is dat het me spijt.
En ik hoop dat je vrienden wil blijven!