Verdriet
Pijn
omringd me
rondom me
onderdrukt me
verstikt me
Op tv
Stervende kinderen
Graatmagere lijkjes
Graven
Vol
Te weinig plaats
Te veel leed
Te weinig meselijkheid
Lachende soldaten
Schoten
Stervende kinderen
Wanhopige mensen
En ik
In de zetel
Verblind door tranen
Omringd door pijn
Wentelend in zorgen
Intens verdrietig
Gebroken
Zonder kracht
Was ik maar weer een kuikentje
Dan bleef ik in het veilige ei
Weg van deze wrede wereld
Weg van geweld en pijn
Weg en helemaal alleen
Gelukkig
Niet hoeven te zien
Niet hoeven te horen
Alleen
…
omringd me
rondom me
onderdrukt me
verstikt me
Op tv
Stervende kinderen
Graatmagere lijkjes
Graven
Vol
Te weinig plaats
Te veel leed
Te weinig meselijkheid
Lachende soldaten
Schoten
Stervende kinderen
Wanhopige mensen
En ik
In de zetel
Verblind door tranen
Omringd door pijn
Wentelend in zorgen
Intens verdrietig
Gebroken
Zonder kracht
Was ik maar weer een kuikentje
Dan bleef ik in het veilige ei
Weg van deze wrede wereld
Weg van geweld en pijn
Weg en helemaal alleen
Gelukkig
Niet hoeven te zien
Niet hoeven te horen
Alleen
…
Reacties op dit gedicht
| Morgan Sitera: | Zondag, juli 02, 2006 18:53 |
| Heb ik mijn zielsverwant gevonden? | |
| _~somebody~_: | Maandag, juli 04, 2005 20:49 |
| wt een mooi gedicht.. sppr.. *stilte* kiss mii |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sitara | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 04 juli 2005 | ||
| Thema's: | ||