1962
Langzaam galmt
de klok over het veld
de gouden avondzon
schittert over het dorp
de boer ploegt
nog voort
het paard briest
en de boer veegt
zijn druipend zweet
van zijn voorhoofd
De zanderige berm,
met mooie madelieven
blauwe wolkjes tintelen de lucht
de wagen zwenkt
de knechten laden
maïs en gerst;
een teugje bruin bier
tegen de klampende dorst
luid pratend naderen ze de hoeve
In de avondkoelte,
hoepelen en knikkeren
kinderen op het boerenerf
de boerin punt de dubbele witte,
en nipt af en toe
van haar boerenjongens
en bijke ligt naast haar,
en gromt tegen een
voorbijgaande siamees
lodderig keek ik toe
05-07-05
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Dinsdag, juli 05, 2005 19:41 |
| waar is die tijd!!! knufliefs--hiljaa-- |
|
| m@rcel: | Dinsdag, juli 05, 2005 13:17 |
| Prachtig mooi herrinerings vol geschreven zeer mooi Klaes Groet, m@rcel |
|
| Green eyes: | Dinsdag, juli 05, 2005 12:38 |
| Mooi, en ik ik kreeg het water in mijn mond bij het lezen van die boerenjongens mmm liefs ;)) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Klaes |  
|
|
| Gecontroleerd door: bieke | ||
| Gepubliceerd op: 05 juli 2005 | ||
| Thema's: | ||