Mijn moeder - pijnvol herinneren
Niets is wat het lijkt.
En zelfs moederliefde wordt niet altijd ontvangen.
Wij schuifelden stil, en enkel een paar tranen
rolden zich achter wat mijn moeder was
de kist leek vederlicht om dragen
Zij was voor mij veel eerder al gestorven
en op het laatst toen zelfs haar geest verward
haar lichaam veel te klein, gekrompen
De mensen stroomden uit over de lanen
en wat naar ons teruggebracht was enkel as
de vrouw die allen ons toch eens gedragen
en die mijn moeder was.
**********
sunset 06-07-2005
**********
| Jannie Hoogendam: | Woensdag, juli 27, 2005 10:34 |
| Je ziel ligt hierin...zoo droef en toch zo tedermooi... moet wel slikken liefs en knuffel Jannie |
|
| psych: | Woensdag, juli 06, 2005 20:42 |
| ja,, ik voel terug naar mijn eigen, en ik weet liefs elze |
|
| Lia : | Woensdag, juli 06, 2005 15:42 |
| ssssssssst...... oftewel.. ikke stil.. | |
| Quando: | Woensdag, juli 06, 2005 14:54 |
| ik word hier ook een beetje stil van. pijnvol geschreven. liefs, |
|
| m@rcel: | Woensdag, juli 06, 2005 12:35 |
| stilmakend mooi geschreven schitterend Knuff m@rcel |
|
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 06 juli 2005 | ||
| Thema's: | ||