Je verdriet tekent jou
De trots die eens
zo schitterde in je ogen
is geheel verdwenen
enkel droefheid
tracht nog levenskracht
uit te stralen
aan een onbekende blik
Je woorden zijn niet
meer zo vol diepte
ik hoor enkel de leegte
die de liefde achterliet
in je trillende stem
door bevende
lippen ademen
Je houding
die eens elegant was
kent de spiegel niet meer
je lichaam is zich
gaan krommen
naar de houding van
een troostende omarming
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Donderdag, juli 07, 2005 10:29 |
| diep rakende woorden! prachtig neergezet knufliefs--hiljaa-- |
|
| H.J.: | Donderdag, juli 07, 2005 00:52 |
| in stilte gelezen, en ik blijf nog even stil. liefs H.J. |
|
| m@rcel: | Donderdag, juli 07, 2005 00:52 |
| prachtig mooi verwoord Slaap lekker m@rcel |
|
| Nemesis: | Donderdag, juli 07, 2005 00:46 |
Herkenbaar.Pijnlijk. En nee, je hebt niets gemist. Al was Nemesis een wraakgodin, haar vertaler is een mannetje. Liefs, |
|
| Black Lord: | Donderdag, juli 07, 2005 00:41 |
| wowow prachtig met bewondering gelezen ***wim**** |
|
| milamber: | Donderdag, juli 07, 2005 00:35 |
| erg ontroerend, prachtig emotie beelden weten te verwoorden. Een (droef) genot om te lezen, werkelijk groetjes kerwin |
|
| Niniki: | Donderdag, juli 07, 2005 00:32 |
| Wauw Renate, goed verwoord. Voelbaar verdriet... knuffie Niniki |
|
| Innerchild: | Donderdag, juli 07, 2005 00:30 |
| Ik vind je meer dan goed ... ik lees je héél graag ! Liefs / Innerchild |
|
| Rien de Heer: | Donderdag, juli 07, 2005 00:27 |
| Ik lees een paar hele mooi zinnen die tesamen een goed geheel vormen... Groetjes, Rien. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Renate-td- | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 07 juli 2005 | ||
| Thema's: | ||