Samen
Samen
Kijkend over het bospad
komen schaduwen dichterbij,
weg geroepen uit het niets
hier drommen geesten samen
ik voel de adem van mijn voorvaderen
in een maanvolle stilte
vol verwachting
totdat de morgen de illusie verbreekt.
10-07-05
Reacties op dit gedicht
| Lia : | Zondag, juli 10, 2005 12:34 |
| verbroken illusies... knap gevonden.. knuf, | |
| m@rcel: | Zondag, juli 10, 2005 12:33 |
| Schitterend mooi liefs m@rcel |
|
| lommert: | Zondag, juli 10, 2005 10:45 |
| ik hou op zijn tijd van die stilte willem |
|
| enjaeva: | Zondag, juli 10, 2005 10:44 |
| stilte ... mooi echt wel liefs en een fijne dag mij | |
| Annemieke van der Ven: | Zondag, juli 10, 2005 09:33 |
| Prachtig.... Liefs Annemieke |
|
| Lievelingetje45: | Zondag, juli 10, 2005 09:28 |
| Prachtig! Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Klaes |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 10 juli 2005 | ||
| Thema's: | ||