Ik loop alleen door de gang
Van het huis waar ik woonde
De leegte maakt me bang
Al de spullen die hier stonden

Zijn nu weg, onbereikbaar
Ik versnel mijn loop
Alles is nu klaar
Voor de grote verkoop

Nog steeds zie ik die scheuren
In de muren van hard steen
Ze boden mijn bescherming
Nu druipen mijn emoties er door heen

Ik loop de trap op naar boven
Beeld me in hoe het vroeger was
Daar was ik toen gevallen
Er zit nog steeds een diepe kras

Ik kom aan bij mijn kamer
Zie mijn vrienden hier nog zitten
Ik voel me nog eenzamer
Mijn herinneringen om aan het spitten

Om van die pijn af te komen
Loop ik naar beneden
Zie het verdriet al aanstromen
En ik begin te rennen

Door mijn verdriet heen roeiend
Kom ik buiten, weg van de pijn
En nog een keer kijk ik om
Naar het huis waar ik opgroeide
De beste plek voor mij om te zijn..

------------------------------------------------------------

Toen mijn vader overleed
Hadden ik en mijn broer
Geen ouders meer om voor ons te zorgen
Dus wij moesten ook uit ons eigen huis

Wonen nu gescheiden bij andere mensen
Opzich wel goed maar,
Wij missen allebei ons huis
En al die herinneringen
Vandaar dit gedicht