De dag van morgen is een nieuwe strijd
ook al aan niemand vergeven weet ik
dat zij mij ten deel zal vallen, ik zal
zwijgend de stilte doorklieven met
ogen zo hard als staal
zodat jij de doodsheid niet aanschouwd
die je me gaf bij het afscheid
in de vorm van een gelogen vaarwelIk vaar wel over onstuimige rivieren
met een vlot van puur kristal
gevormd door mijn tranen en mijn
ijzige hart, leven zal ik zien
onder het oppervlak van mijn huid
die jij eens streelde met fluwelen vingers
muren liet afbrokkelen onder het mom
van oprechte liefde, ik geloofde jeIk hield je hand vast aan de
rand van het ravijn, vol vertrouwen
met lome ogen nam je wat van jou was
Het vertrouwen is nu in mijzelf
ik breek mijn nagels en misvorm mijn handen
alles om boven te komen
ik zal nimmer meer zo blind koesteren
mijn handen strelen niet meer
| psych: | Woensdag, juli 13, 2005 18:02 |
| echt pijnlijk,,ik geef je een knuffel mee,,, liefs elze |
|
| hiljaa: | Woensdag, juli 13, 2005 12:39 |
| mooidroef geschreven! knufliefs--hiljaa-- |
|
| sunset: | Woensdag, juli 13, 2005 09:53 |
| Wohw! Voelbaar. Rakend. Stilmakend. Liefs en mijn warme genegenheid / sunset |
|
| m@rcel: | Woensdag, juli 13, 2005 00:39 |
| Intens voelbaar verdriet Lieve dikke troost knuff trusten m@rcel |
|
| Niniki: | Woensdag, juli 13, 2005 00:13 |
| Voelbaar je verdriet...... knuffie Niniki |
|
| Rien de Heer: | Woensdag, juli 13, 2005 00:11 |
| Intens verdriet .. de teleurstelling is voelbaar.... Groetjes, Rien. |
|
| Auteur: Renate-td- | 
|
|
| Gecontroleerd door: bieke | ||
| Gepubliceerd op: 13 juli 2005 | ||
| Thema's: | ||