Zo bedroefd
Ongeremd weende ik tranen
ongewild ging het maar door
en ik liet ze maar zo komen
huilde om wat ik eens verloor
Voor het eerst kon ik vertellen
wat ik jaren had gespaard
en dat ging gepaard met tranen
zij luisterde ook huilend
tot we samen waren bedaard
Jaren moest zij overleven
zonder moeder aan haar zij
al dat leed kwam nu naar buiten
zo bedroefd, ze miste mij
Jannie
13 juli 2005
| poky: | Woensdag, juli 13, 2005 15:13 |
| je kan de rest van je leven nog samen genieten,maak er maar het beste van, groetje poky | |
| m@rcel: | Woensdag, juli 13, 2005 12:50 |
| Stilmakend,teder heel mooi verwoord Liefs en knuff m@rcel |
|
| Niniki: | Woensdag, juli 13, 2005 12:21 |
| kippevel Jannie een dikke troostknuffie Niniki |
|
| sunset: | Woensdag, juli 13, 2005 11:40 |
| Droef-warm, teder-integer neergezet. Liefs en knuf / sunset |
|
| hiljaa: | Woensdag, juli 13, 2005 11:30 |
| koude rillingen geeft dit gedichtje mij! mooi verwoord! knufliefs--hiljaa-- |
|
| Lievelingetje45: | Woensdag, juli 13, 2005 11:24 |
| Prachtig geschreven... Laat jullie verdriet maar komen en huil je tranen maar ik moet de laatste dagen ook geregeld huilen maar dan om een vriendschap ver van mij vandaan! Liefs en een knuffel! |
|
| Irdana: | Woensdag, juli 13, 2005 11:22 |
| lieve Jannie ik heb met kippevel en vol ontroering jou gedichtje gelezen voel met jullie mee knuffel Irdana |
|
| Oorlam: | Woensdag, juli 13, 2005 11:21 |
| mooi teder, de laatste strofe vooral ook | |
| Auteur: Jannie Hoogendam | ||
| Gecontroleerd door: Pieps | ||
| Gepubliceerd op: 13 juli 2005 | ||
| Thema's: | ||