Gebeitelde ode
met mijn vlijmscherpe nagels
heb ik in de rots der banaliteit
mijn torenhoge bewondering
voor jouw zijn gebeiteld
zo kan jouw aanwezigheid
zonder echte voelbare warmte
toch kostbaar zijn en gekoesterd
worden in ons stukje natuur
mijn handen zullen vanaf nu
tot in verre toekomst rust
kunnen vinden aan de randen
van mijn ode aan jou
Reacties op dit gedicht
| m@rcel: | Vrijdag, juli 15, 2005 12:59 |
| heel mooi geschreven, prachtig gedaan Liefs m@rcel |
|
| Green eyes: | Vrijdag, juli 15, 2005 11:44 |
| Knap werkje liefs & knuff |
|
| Lia : | Vrijdag, juli 15, 2005 10:09 |
| knappe verwoording van jou druppeltje.. groetjes,Lia |
|
| lovegirl: | Vrijdag, juli 15, 2005 09:55 |
| lieverd dat heb je maar weer goed geschreven erg mooi neergezet hoor graag gelezen knuff veel liefs lovegirl |
|
| Rimjam: | Vrijdag, juli 15, 2005 09:44 |
| Ik kan niet anders dan me aansluiten bij sunset... liefs, Miriam |
|
| sunset: | Vrijdag, juli 15, 2005 09:39 |
| Prachtig van jou verwoord hoor. Schitterend. Liefs en fijne dag / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: druppeltje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 15 juli 2005 | ||
| Thema's: | ||