doof en blinder dan
stemmen zeggen niets
spreken zonder zin
naar smeken hoef
ik niet te luisteren
onderhuids het fluisteren
het raakt me niet
de vragen in een stem
breken kan ik
met een glimlach
weer vergeten
dans de stilte
van ieder uur muziek
minutenlang tot solo
ogen strijken langs
ik ken geen blikken
van nog weten
ben ze snel vergeten
ze hebben mij en wat
ik voorstel nooit gezien
zoek mijn weg
met handen en mijn
voeten stap voor stap
de verte schijnt een doel
onzichtbaar schreeuwen
met een grote smoel
maar ik ben doof
blinder dan het kind
dat niet mag leven
wil melker
15/07/2005
Willemijn V.: | Vrijdag, juli 15, 2005 22:47 |
Moest hem even twee keer lezen voordat ik er lekker "inzat" Maar hij is weer mooi! Liefs, Willemijn |
|
Klaes: | Vrijdag, juli 15, 2005 18:31 |
weer poezie van de bovenste plank Groet/Klaes |
|
remie: | Vrijdag, juli 15, 2005 18:07 |
haal eerst de watjes eens uit je oren en zet je zonnebril af.....whaaaaaaa ik schreeuw mijn longen uit mijn lijf....liefs Remie | |
Diane: | Vrijdag, juli 15, 2005 16:52 |
Prachtig geschreven liefs Diane | |
hiljaa: | Vrijdag, juli 15, 2005 16:13 |
stap voor stap gelezen! knufliefs--hiljaa-- |
|
sunset: | Vrijdag, juli 15, 2005 16:05 |
Wohw. Enkeler keren gelezen hoor. Liefs en knuf / sunset |
|
kriekske: | Vrijdag, juli 15, 2005 15:11 |
wauw... liefs |
|
Lindsey C: | Vrijdag, juli 15, 2005 13:34 |
mooi gedicht.. liefs lindsey |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 15 juli 2005 | ||
Thema's: |