Dit gedicht gemaakt naar aanleiding van Sunset’s reactie
onder mijn gedicht ‘’ shit ‘’
In een stille wenk
en ik erken, enkel nóg de nachten, waarin
we vrijden en de morgen zich slechts
sluimerend in stilte liet herkennen;
jij bloem, ik streel je taal der minnen
en neem je als een maagdelijke bruid
mijn vingers plúkken zacht je tepels,
terwijl mijn tong zich om jouw knopje windt;
k proef het stromen van je sappen, en
geniet als nooit te voor, als mijn geladen
wapen zich majestueus ontplooit en
met smaak
jouw warme mondje vind
jij fanfareert mij in mijn ritme
en ik, ik laat je voor mij gaan; want jij, Prinses
en ik maar knecht, van het land
waar ik mijn zaad, met gráágte
achterlaat
Psych
| Rien de Heer: | Dinsdag, juli 19, 2005 22:21 |
| Heb je een schietvergunning???? Groetjes, Rien. |
|
| Dirk Hermans: | Dinsdag, juli 19, 2005 21:44 |
| mooi neergezet liefs Dirk | |
| best_friend_v: | Dinsdag, juli 19, 2005 18:12 |
| haha leuk omschreven en verwoord! (btw, thnx voor je reactie op me gedicht ;-)) Knuff,, maaike |
|
| hiljaa: | Dinsdag, juli 19, 2005 14:03 |
| prachtig neergezet! knufliefs--hiljaa-- |
|
| Oorlam: | Dinsdag, juli 19, 2005 11:38 |
| fraai fraai, hier rest slechts 1 woord fraai:-) | |
| sunset: | Dinsdag, juli 19, 2005 09:27 |
| Heerlijke verwoording. En dat ik jou zerlfs met een simpele reactie stimulerend inspireer ;=) (Aaaaaaaa ... psychin is mij dankbaar hahahahaha). Liefs / sunset PS: Wil je wel geloven dat wij op Het schrijfertje toevallig onder elkaar staan vandaag. Daar weet men dus niet wat men leest ;=). Lol. |
|
| Lievelingetje45: | Dinsdag, juli 19, 2005 09:23 |
| Zeer prachtig, maar ik had het gedicht al begrepen! Liefs |
|
| Lia : | Dinsdag, juli 19, 2005 07:31 |
| daar komen kindjes van... eh... pfffffffffffff... erg eromewattes dit... knuf, Lia |
|
| Auteur: elze | ||
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 19 juli 2005 | ||
| Thema's: | ||