wentel
wentel
ik wentel mij
met gebroken vleugel
en verslagen blik
in tranen
opeenhoping
van onredelijkheid
brengen toppen
der wanhoop naderbij
takken breken
gedachten warrig
onbegrepen
sterft mijn lach
Reacties op dit gedicht
| Annemieke van der Ven: | Dinsdag, juli 19, 2005 23:34 |
| Mooi... Rien is trouwens zo aan de beurt, ik de hele dag m'n gsm maar meesjouwen... hahah Liefs Annemieke |
|
| m@rcel: | Dinsdag, juli 19, 2005 23:05 |
| Prachtig mooi Liefs m@rcel |
|
| psych: | Dinsdag, juli 19, 2005 22:50 |
| die Rien maakt overal grapjes over, ook onder mijn gedicht, maar we pakken hem terug Lia,,,liefs elze slaap zacht voor straks |
|
| Rien de Heer: | Dinsdag, juli 19, 2005 22:33 |
| Beetje snik snikkie.... Groetjes, Rien. |
|
| Klaes: | Dinsdag, juli 19, 2005 22:17 |
| mooike hoor *) Groet /klaes |
|
| psych: | Dinsdag, juli 19, 2005 22:07 |
| jouw lach zal voor altijd blijven grijnzen, nooit zal dat verloren gaan, hou maar op met peinzen, nog twwe daagjes en hij zal weer naast je staan |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lia van der Fluit | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 19 juli 2005 | ||
| Thema's: | ||