Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Geef het toe
Kijk me in de ogen
geef het toe
je ziet het
maar wilt het niet uitspreken
jaloezie is zo vergankelijk
of is het eerder verachting
ik bestond uit beiden
ja je hoort het goed
- niet langer meer -
mijn leven is niet
zoals het moet zijn
maar van wie is het dat wel
schaven aan brokken
is zinloos is deze wereld
ik kan wel dieper kijken
dan hun ijskoude lichamen
en het doet me goed te weten
dat ik eigenlijk
- eerlijk gezegd -
de slechste nog niet ben
Reacties op dit gedicht
Hannepon vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
kimmytje
:
Zaterdag, juli 23, 2005 18:08
hey,
heel mooi geschreven.
het is namelijk de waarheid!
liefs kimmyje
Over dit gedicht
Auteur:
Hannepon
Gecontroleerd door:
christina
Gepubliceerd op:
23 juli 2005
Thema's:
[Leven]
[Verandering]
[Toekomst]