*ode aan de verloren vriendschap*
Uit verlangens
gekropen,
kwam jij,
de hemel
ging open,
als een engel
kwam je
in m'n leven
gevlogen.
Zo gouw
als je kwam
wou je
me weer
verlaten.
Of ,
zo voelde
het toch.
Je troost me
met de gedachten
dat je misschien
toch blijft.
Ik hoop
dat het waar
is,
en je me
niet met
leugens
bedot.
Ik hoop
dat het waar
is ,
en je voor
altijd
blijft,
al weet ik
dat het
een leugen is
en je
me binnenkort
toch loslaat.
*vriendschap, soms zo pijnlijk,altijd maar afscheid nemen ,van wat je net zo waardevol is.*
gekropen,
kwam jij,
de hemel
ging open,
als een engel
kwam je
in m'n leven
gevlogen.
Zo gouw
als je kwam
wou je
me weer
verlaten.
Of ,
zo voelde
het toch.
Je troost me
met de gedachten
dat je misschien
toch blijft.
Ik hoop
dat het waar
is,
en je me
niet met
leugens
bedot.
Ik hoop
dat het waar
is ,
en je voor
altijd
blijft,
al weet ik
dat het
een leugen is
en je
me binnenkort
toch loslaat.
*vriendschap, soms zo pijnlijk,altijd maar afscheid nemen ,van wat je net zo waardevol is.*
Reacties op dit gedicht
| -MoonFlower-: | Donderdag, januari 25, 2007 18:55 |
| Niet altijd afscheid nemen. Echt goede vrienden blijven je altijd bij... Liefs, | |
| AMBER DESPOTRA: | Dinsdag, juli 26, 2005 22:39 |
| Ik weet wat je bedoelt, ik heb het heel vaak meegemaakt, maar onthou, dat je uiteindelijk niemand nodig heb behalve jezelf... Blijf doorzetten he? KUS. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *broken hope* | 
|
|
| Gecontroleerd door: kitty23 | ||
| Gepubliceerd op: 26 juli 2005 | ||
| Thema's: | ||