Een spel
we kunnen
samen spelen
het kan jou
ook niet schelen
de wereld is geen thuis
wij leven in ons
eigen poppenhuis
je ogen
zijn mijn zon
en op je lippen
mag ik rusten
na je te kussen
als dat uiteindelijk mag
verdwaal ik in je lach
ik zie je handen
zonder banden
vingers hebben
snel vrij spel
ze strelen zacht
mijn huid en langzaam
gaan de lichten uit
wij spelen
zonder woorden in
klanken die elkaar verstaan
zinnen zitten nu van binnen
letters hebben afgedaan
de melodie van liefde is
ons al ver vooruit gegaan
samen spelen
het kan jou
ook niet schelen
de wereld is geen thuis
wij leven in ons
eigen poppenhuis
je ogen
zijn mijn zon
en op je lippen
mag ik rusten
na je te kussen
als dat uiteindelijk mag
verdwaal ik in je lach
ik zie je handen
zonder banden
vingers hebben
snel vrij spel
ze strelen zacht
mijn huid en langzaam
gaan de lichten uit
wij spelen
zonder woorden in
klanken die elkaar verstaan
zinnen zitten nu van binnen
letters hebben afgedaan
de melodie van liefde is
ons al ver vooruit gegaan
Reacties op dit gedicht
| -Black-Tears-: | Zaterdag, juli 30, 2005 20:16 |
| Woehoe! In ieder geval, super mooi gedicht! Verlangend, verwarmend, liefdevol, sexy, mooi en euh... Nou, alles in die richting =) xxx |
|
| *angel*eyes*: | Woensdag, juli 27, 2005 21:05 |
| Ik ben echt een beginneling:P Girl, Je flikt het hem weer! Beautifully and really Fantabolous:P kiss Shanna |
|
| m@rcel: | Woensdag, juli 27, 2005 20:55 |
| heel mooi liefdevol, warm geschreven. Liefs m@rcel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: herfstblad | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 27 juli 2005 | ||
| Thema's: | ||