De mensen op straat zien het niet
Zien niet hoe ik hier loop en geniet
Zien niet de blijdschap van anderen
Kunnen hun humeur niet veranderen
Maar ik, ik ben gelukkig een keer
Dat is al zo lang geleden weer
Dat het geluk door mijn aderen stroomde
En ik niet alleen over geluk droomde
Het bloed kruipt waar het niet gaan kan
En mijn dromen hielden me echt in die ban
Niet langer willen ontkennen
Maar ook de liefde voor jezelf bekennen
Geloven en durven geloven
Niet langer jezelf van die dromen beroven
Maar die stap weer eens een keer zetten
En niet je twijfels die je dit keer weer beletten
Ik durf te geloven in de liefde weer eens
En een liefde zoals deze ken ik nog geeneens
Een liefde die alles doet verbleken
Die als een zachte wind over me neer is gestreken
Die me iedere dag weer laat opnieuw laat beleven
En me iedere dag weer laat beven
Want die ware liefde is zo kostbaar en teer
Die wil ik nooit meer missen, nimmer weer