Pijnlijke tranen
Twee argumenten botsen tegen elkaar
Koppig en vastberaden blijf ik weigeren aan jou eisen..
Steeds opnieuw loopt het af
Met een vloed van droevigheid en tranen...
Verloren in zo'n punt twijfel ik vaak aan mezelf..
Een negatief beeld zorgt voor jou pijn en kwetsbaarheid
Dan stel ik mezelf de vraag
Of ik wel voldoe aan jou verwachtingen...
Diep vanbinnen scheurt mijn hart uit elkaar
Als ik jou teleurgestelde blik opmerk..
Waarom kan ik niet gewoon accepteren?
Het spijt me en sorry zijn gesproken woorden..
Na verloop van tijd verdwaal ik in eenzaamheid..
Ik geef mezelf de schuld van mijn innerlijke kwetsing
Die jou uiterlijke tranen veroorzaakt...
Reacties op dit gedicht
| m@rcel: | Zaterdag, juli 30, 2005 19:10 |
| Voelbare teleurstelling maar twijfel nooit aan je zelf Heel mooi verwoord Knuffie m@rcel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Poohieke | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 30 juli 2005 | ||
| Thema's: | ||