Klote leven
Klote leven
Ongelukkig,
Pijn,
Angst,
Verdriet.
Dat is allemaal wat ik voel,
Wat heeft mijn leven nu nog voor doel?
Paarden vertrekken naar noord holland
Op 1 of ander eiland.
Die paarden betekenen alles voor mij,
En nu lijkt mijn leven wel voorbij.
Ik zie geen reden om nog door te gaan,
Maar ik weet dat ik moet blijven bestaan.
Tranen over mijn wangen, hele tijd lang.
Ik heb ze gewoon niet meer in bedwang.
Waarom godverdomme zo ver weg
Bestaat mijn leven uit één en al Pech!
Nu ben ik ook me baan natuurlijk kwijt,
Ik ben dom geweest, Dat is een feit.
Ongelukkig
Pijn
Angst
Verdriet
Ongelukkig,
Pijn,
Angst,
Verdriet.
Dat is allemaal wat ik voel,
Wat heeft mijn leven nu nog voor doel?
Paarden vertrekken naar noord holland
Op 1 of ander eiland.
Die paarden betekenen alles voor mij,
En nu lijkt mijn leven wel voorbij.
Ik zie geen reden om nog door te gaan,
Maar ik weet dat ik moet blijven bestaan.
Tranen over mijn wangen, hele tijd lang.
Ik heb ze gewoon niet meer in bedwang.
Waarom godverdomme zo ver weg
Bestaat mijn leven uit één en al Pech!
Nu ben ik ook me baan natuurlijk kwijt,
Ik ben dom geweest, Dat is een feit.
Ongelukkig
Pijn
Angst
Verdriet
Reacties op dit gedicht
| Superstar Sabi: | Zondag, juli 31, 2005 12:40 |
| maar..... paarden zijn jou leven!! ze kunnen ze niet meenemen!!! JA HALLOOOOOOWWW?? liever een steef die alleen maar over paarden praat dan een steef die saggo is omdat de paarden weg zijn...... dit is echt zo zwaar balen.. sterkte meissie! | |
| fiever: | Zaterdag, juli 30, 2005 20:13 |
| Ik geloof niet dat je dom bent geweest, hoe dan ook, probeer het positief te bekijken. Fouten maken is niet erg maar je moet er natuurlijk wel uit leren. En ik ben er zeker van dat je dat zult doen. Sterkte fiever |
|
| Helgiej: | Zaterdag, juli 30, 2005 19:24 |
| Je bent niet dom geweest.. je hebt je gestort op iets dat belangrijk voor je was en wat je alles liet vergeten. Ik weet hoe het voelt. Tenminste, ik denk dat ik dat weet.. Ik stort me ook op die manier op de reddingsbrigade. dat is voor mij de enige manier om alles te overleven, al het verdriet. en als ik dat kwijt raak zal ik me hetzelfde voelen als jij nu. Dus ik begrijp je wel.. het is normaal om je zo te voelen. Maar ga niet dood hierom. Je leven blijft bestaan. Een belangrijk gedeelte ervan | |
Over dit gedicht
| Auteur: steefje90 | 
|
|
| Gecontroleerd door: kitty23 | ||
| Gepubliceerd op: 30 juli 2005 | ||
| Thema's: | ||