[Dikke ikke]
Mijn hoofd een beetje schuin.
Mijn mond een beetje open.
Ik ben een dikkertje van teen tot kruin.
Op mijn kromme pootjes waggel ik,
inplaats van lopen.
Stevige kleine armpjes,
met worstjes erraan.
Maar met die handen,
Kan ik heel hard slaan.
Sommigen zien me als een monster.
Sommigen als een dier.
Maar alleen mij pesten,
omdat ik het syndroom van Down heb,
vind ik flauw geklier.
Mijn ogen een beetje scheef.
Ik heb geen verdriet.
Dat woord ken ik goed.
Maar jij blijkbaar niet!!
Reacties op dit gedicht
| Sjarlotte: | Dinsdag, juni 01, 2010 15:54 |
| Oeps vergeten fictie erbij te zetten. Het gaat over een vriendinnetje. | |
| -Black-Tears-: | Zondag, juli 31, 2005 12:47 |
| Ik heb het zelf niet, maar het lijkt me heel moeilijk om er mee te leven. Ik vind het knap van je dat je gewoon doorgaat met jezelf zijn, en dat je het volhoud! Sterkte ermee. xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Sjarlotte | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 31 juli 2005 | ||
| Thema's: | ||