verloren vertrouwen
Verloren vertrouwen
Een dwaas voor m’n ogen,
stilletjes in mij alleen.
Mijn vertrouwen diep geschaad,
door de mensen om mij heen.
Kon hen taal niet weigeren,
voelde me minder dan de rest.
Hoe kan ik nog zonder die woede leven,
een leven lang gepest.
Durf niet meer te geloven,
dat mensen van me houden, echt.
Durf niet meer te geloven,
hoe hard ik er ook tegen vecht.
Majorie
Een dwaas voor m’n ogen,
stilletjes in mij alleen.
Mijn vertrouwen diep geschaad,
door de mensen om mij heen.
Kon hen taal niet weigeren,
voelde me minder dan de rest.
Hoe kan ik nog zonder die woede leven,
een leven lang gepest.
Durf niet meer te geloven,
dat mensen van me houden, echt.
Durf niet meer te geloven,
hoe hard ik er ook tegen vecht.
Majorie
Reacties op dit gedicht
| Just me16: | Zondag, september 18, 2005 13:47 |
| Het is moeilijk om te kunnen geloven dat ze van je houden, maar er zijn veel mensen die dat van je doen, Alleen soms zie je het niet.. Je moet doorgaan, eens komt de tijd dat je het wel weer gelooft, vecht ervoor blijf doorgaan :) Liefs |
|
| shanegirlie: | Zondag, augustus 07, 2005 13:28 |
| Mooi Weggezet, Neem de tijd en het zal goedkomen Liefs Claudia |
|
| Sanora: | Woensdag, augustus 03, 2005 10:45 |
| Mooi neergezet.. Ook voor jou zijn er mensen die om je geven en van je houden, echt waar. Liefs, Sanora |
|
| Just-Pi: | Dinsdag, augustus 02, 2005 12:49 |
| je moet proberen mense te vertrouwen en van ze te houden. anders gaat het helemaal verkeerd. sterkte xXx Just-Pi |
|
| sunset: | Dinsdag, augustus 02, 2005 10:59 |
| Tja. Elk geloven begint steeds weer bij en in een geloven in jezelf. En pas van daaruit kun je (weer) de andere geloven, vertrouwen. Voelbaar duidelijk tonend en delend verwoord. Liefs en mijn genegenheid / sunset |
|
| lisa21: | Dinsdag, augustus 02, 2005 09:28 |
| heel veel sterkten en veel liefs lisa | |
