tussen de lakens
harde tepels tegen zachtheid aan
een zucht waaraan geen einde komt
telkens opnieuw blazend begint
en eindigt gutterend in jouw mond
zich om mijn roede roert en zuigt
je tong, je tanden en je beet
zij plooien zich er omheen
licht door lakens blauw
een zucht waaraan geen einde komt
telkens opnieuw blazend begint
en eindigt gutterend in jouw mond
zich om mijn roede roert en zuigt
je tong, je tanden en je beet
zij plooien zich er omheen
licht door lakens blauw
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Vrijdag, augustus 05, 2005 10:38 |
| Ook hier heerlijk beeldend. En een genot om te lezen. Liefs / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 05 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||