Was het ontwaken gedroomd?
Wij dragen de zonden
en in ons de goden
zo buigt de mens
oprecht en volkomen, voor haar eigen nederlaag
en tracht in het ongekende
de wijsheid te zoeken
het vertrouwen te schenken, aan hen die niet falen
wij passen het antwoord
om de vraag te verhullen
de vinger die wijst, naar de hand die hem strekt
God is de verbeelding van onze minderwaardigheid
Reacties op dit gedicht
| Martine Gieze: | Dinsdag, augustus 09, 2005 07:41 |
| bijzonder mooi! een denkertje... liefs,Mart |
|
| m@rcel: | Maandag, augustus 08, 2005 23:34 |
| heel,heel mooi Liefs m@rcel |
|
| meta85: | Maandag, augustus 08, 2005 23:24 |
| ben het met de anderen eens liefs meta |
|
| Innerchild: | Maandag, augustus 08, 2005 23:01 |
| Eentje om meerdere malen te lezen ... maar hij is sterk ! Liefs / Innerchild |
|
| Godsend: | Maandag, augustus 08, 2005 22:13 |
| dank u voor de eer, een reactie in dichtvorm, erg leuk om te lezen! (las net je reactie, vandaar) |
|
| Godsend: | Maandag, augustus 08, 2005 22:12 |
| ...maar...t zij je vergeven! | |
| Godsend: | Maandag, augustus 08, 2005 22:11 |
| hahaha... miepje hier :P:P:P ja, eindelijk de vrouw als superieur, haha, I'm no angel, maar maybe just a little God-sent... moet eerlijk zeggen dat je niet de enige bent die deze gedachten had... snap het ook niet :) |
|
| Godsend: | Maandag, augustus 08, 2005 21:43 |
| wow...mag ik em zien als reactie op mijn hersenspinsels, verwoordt in deel 2? echt milamber, je hebt zo'n onwijs talent om dingen zo rakend te verwoorden! met een genegen groet, |
|
| ana (stacia): | Maandag, augustus 08, 2005 21:10 |
| Deze is zo ... sterk. Je laat me even sprakeloos achter. En met de boodschap toch nog eens in eigen ziel te kijken. Pure bewondering van hieruit. liefs ana |
|
Over dit gedicht
| Auteur: milamber |  
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 08 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||