De gek op de heuvel
De gek op de heuvel
hij woelt in de grond
en vangt lucht
heeft geen weet van de klucht
fluistert letterlijke aanhangsels
tussen zijn bemoste tandspleten
de glorie en de dageraad
als cadeau gekregen
Hij lepelt met zijn rotte vinger
in z'n wormensoepje
de rotte-vingerdeeltjes komen los, het soepje kleurt zwart
hij slikt en sloebert, boert heel luid
De gek op de heuvel
reeds lang door de mensheid verdreven
Breekt het geluk der gekken in stukken
Om zich elke dag in jolijt te verrukken
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Dinsdag, augustus 09, 2005 19:45 |
| heel mooi verwoordt liefs Dirk |
|
| Conneke: | Dinsdag, augustus 09, 2005 18:38 |
| Bemoste tandspleten, wow wat een vondst! :) | |
| m@rcel: | Dinsdag, augustus 09, 2005 12:47 |
| rakend geschreven heel mooi verwoord Liefs m@rcel |
|
| ~MeLoDy~: | Dinsdag, augustus 09, 2005 12:24 |
| tja..ehm..wat moet ik schrijven... :) leuk, mooi, hard geschreven gr. MeLoDy |
|
| Oorlam: | Dinsdag, augustus 09, 2005 11:43 |
| :-) waarom gekken altijd op heuvels wonen heb ik nooit begrepen;-) | |
| sunset: | Dinsdag, augustus 09, 2005 11:35 |
| Heel apart verwoord. En toch graag gelezen. Liefs en fijne dag / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: fiever | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 09 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||