Vastgeroeste herinnering.
stille eenzaamheid
overstemd het akoestisch in- en uitgeadem
niets is mooier
dan een moment
Twee warme lichamen
glooiend in elkaar versmolten
een blik is niet waardig
naakte waarheid onthuld
ongeloof brengt onschuld
eerlijkheid mij te machtig
loop langs een andere zon
ritmeloos en traag
liefde maakt broos
een vastgeroeste herinnering
dode letters en
een massagraf van heimwee
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Woensdag, augustus 10, 2005 20:30 |
| mooi neergezet liefs Dirk |
|
| scientist: | Woensdag, augustus 10, 2005 13:37 |
| De heimwee druipt ervan af, mooi geschreven | |
| Oorlam: | Woensdag, augustus 10, 2005 13:01 |
| een massagraf van heimwee yaiks!:-) een holocaust van verlangen! of Hij die de beul der liefde was.. hmm hehe | |
Over dit gedicht
| Auteur: Evi | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 10 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||