Eenzaam
even wat schrijven
schrijven hoe ik me nu voel
ik heb er geen woorden voor
dus niemand weet wat ik bedoel
ik ben erg eenzaam
op het moment
niemand om me heen
het went
ik wil dit niet
eenzaam door het leven
zonder iets of wat dat ook
maar dat verander ik ook niet zo even
het rare is
ik voel me zo al heel lang
en ik doe er niks mee
misschien ben ik wel bang
bang om raar gevonden te worden
dat ik me zelf niet meer ben
wat zo belangrijk is
om verder te kunnen
ik word er ziek van
ziek van eenzaam heid?
ziek van me zelf?
wanneer is het mijn tijd
ik wil stoppen
maar mn doel is nog niet berijkt
ik moet verder
verder met waar ik ben
schrijven hoe ik me nu voel
ik heb er geen woorden voor
dus niemand weet wat ik bedoel
ik ben erg eenzaam
op het moment
niemand om me heen
het went
ik wil dit niet
eenzaam door het leven
zonder iets of wat dat ook
maar dat verander ik ook niet zo even
het rare is
ik voel me zo al heel lang
en ik doe er niks mee
misschien ben ik wel bang
bang om raar gevonden te worden
dat ik me zelf niet meer ben
wat zo belangrijk is
om verder te kunnen
ik word er ziek van
ziek van eenzaam heid?
ziek van me zelf?
wanneer is het mijn tijd
ik wil stoppen
maar mn doel is nog niet berijkt
ik moet verder
verder met waar ik ben
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zaterdag, augustus 13, 2005 10:29 |
| Herkenbare droeve eenzaamheid, treffend verwoord. Liefs en mijn genegenheid / sunset |
|
| MATAYA: | Zaterdag, augustus 13, 2005 10:17 |
| Heel herkenbaar! Maar hoe erg het ook is,je bent niet alleen.Er zijn altijd beschermengeltjes om je heen! Veel sterkte en een dikke knuffel! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: dela | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 13 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||