Restanten
Bebloede kledinghelften, reepjes textiel fladderend aan een boomtak
Opengereten mensenlichamen, stukken organen, weid verspreid
Bloedplassen, mocht het water zijn dan kwamen ze hier hun kruikjes vullen. Verder neergehaalde huizenblokken, auto-wrakken, kattenpoten de lucht in gehesen en een streepje dovend vuur
Dit alles en zoveel meer zijn de restanten
restanten van een partij oorlog, door de mens gecoördineerd, deelgenomen maar vooral verloren
En net als je denkt: nu hebben ze het allemaal geleerd begint het weer opnieuw en opnieuw en ...
Reacties op dit gedicht
| chocaatje: | Zondag, augustus 14, 2005 21:06 |
| Mensen (sommige) weten niet van ophouden!!! heel erg waar!! goed verwoordt!! liefs mieke | |
| m@rcel: | Zondag, augustus 14, 2005 20:47 |
| helemaal waar heftig mooi geschreven liefs m@rcel |
|
| cReAsi: | Zondag, augustus 14, 2005 17:02 |
| jep tis helemaalw aar ... de mensheid kan soms zo raar doen ...net alsof ze het niet willen leren vredig te leven |
|
| Mathilde: | Zondag, augustus 14, 2005 15:56 |
| poeh heftig....helaas waar! mooi geschreven. liefs, mathilde |
|
Over dit gedicht
| Auteur: fiever | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 14 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||