Verdriet zo tastbaar
Kijkend in jouw ogen
zie ik het moment
waarop onze dagen
vervielen in verleden tijdEn verdriet is zo tastbaar
te voelen ineens terwijl
ik nooit echt heb gehuild
om wat ik diep vanbinnen voel
Reacties op dit gedicht
| milamber: | Dinsdag, augustus 16, 2005 21:58 |
| .. raak |
|
| Innerchild: | Dinsdag, augustus 16, 2005 14:53 |
| Mag ik zeggen dat dit heerlijk leest, ondanks de droefheid die zo voelbaar is ? Knuf / Innerchild |
|
| sunset: | Dinsdag, augustus 16, 2005 11:19 |
| Diep droef overbrengend, verwoord. Liefs en mijn genegenheid / sunset |
|
| psych: | Dinsdag, augustus 16, 2005 08:25 |
| zo vedrietig geschreven een knuffel van Psych liefs,,elze |
|
| hiljaa: | Dinsdag, augustus 16, 2005 08:08 |
| droefmooi! knufliefs-hiljaa-- |
|
| Niniki: | Dinsdag, augustus 16, 2005 00:23 |
| Jeetje Renate, ik laat bij dit gedicht al een traan.......... Knuffie Niniki |
|
| L.Bert: | Dinsdag, augustus 16, 2005 00:16 |
| Dit is het begrijpen van verdriet, heel mooi vertaald in poëzie. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Renate-td- | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 16 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||