Ik wil je helpen..
Ik wil van je houden
Ik wil je laten lachen
Ik wil zoveel.. maar het gaat niet..
Ik kan je niet helpen..
Ik weet niet wat hulp is..
Ik kan niet van je houden..
Ik weet niet wat houden van is..
Ik kan je niet laten lachen..
Omdat ik dat sinds 2 jaar niet meer kan..
Ik wil je geen pijn doen..
Ik wil je niet kwetsen..
Ik wil je niet laten huilen..
Maar het gebeurt..
Want..
Ik ben opgegroeid met pijn.. diep in mij..
Ik ben opgegroeid met gekwetste gevoelens
Alles wat ik deed was fout..
En huilen is wat ik altijd heb gedaan..
Andere wegen waren er niet..
Niets is wat het lijkt..
Kijk maar na mijn moeder..
Ze lijkt zo lief zo bezorgd..
Maar dat vieze loeder..
Dacht alleen maar aan zichzelf..
Wanneer ik hulp nodig had..
Wanneer ik nog te redden was..
Nu ben ik te zwak..
Vrolijk, zo lijkt het..
Eenzaam, zo is het..
Een dag niet gelachen is een dag niet geleeft..
Zo lijkt mijn motto..
Een dag zonder pijn is een wonder..
Zo is mijn motto..
Ik lijk makkelijk..
Maar ben moeilijk..
Ik lijk perfect..
Maar ben verre van dat..
Ik lijk liefdevol..
Maar zit vol met haat..
Ik lach elke dag..
Maar huil dwars door de nacht..
*geschreven voor mn vriend*