Bang voor de toekomst
Op een rustige avond blader ik door de wereldgeschiedenis.
Boeken die ieder een jaar bevatten, verhalen over die tijd.
Oorlogen in alle delen van de wereld.
Foto's van huilende mensen, van lijken badend in het bloed.
Van militairen, van mensen die wegrennen van het geweervuur.
Op m'n netvlies, staan beelden gebrand.
Beelden van naakte vrouwen en kinderen.
Mensen die door de sneeuw lopen.
Op weg naar hun dood.
Mannen achter prikkeldraad in kampen.
Uitgehongerd en kapot door verdriet.
Bomaanslagen in Palestina en Israël
Bange kinderen, rennend in Belfast.
Hongerige, zieke kinderen in Afrika.
Mensen, arm en onderdrukt in Afganistan.
Ellende in Irak en Iran.
Onthoofdingen in Saoedië-Arabië
Beschietingen in Sarajevo
Moorden en geweld in Indonesië.
Gif-aanvallen in Viëtnam.
Duizende doden in Amerika.
De geschiedenis doet pijn.
Ellende, verdriet en haat.
Bang, onderdrukt en gekleineerd.
Hebben we van al die eeuwen echt niks geleerd?
16 september 2001
Boeken die ieder een jaar bevatten, verhalen over die tijd.
Oorlogen in alle delen van de wereld.
Foto's van huilende mensen, van lijken badend in het bloed.
Van militairen, van mensen die wegrennen van het geweervuur.
Op m'n netvlies, staan beelden gebrand.
Beelden van naakte vrouwen en kinderen.
Mensen die door de sneeuw lopen.
Op weg naar hun dood.
Mannen achter prikkeldraad in kampen.
Uitgehongerd en kapot door verdriet.
Bomaanslagen in Palestina en Israël
Bange kinderen, rennend in Belfast.
Hongerige, zieke kinderen in Afrika.
Mensen, arm en onderdrukt in Afganistan.
Ellende in Irak en Iran.
Onthoofdingen in Saoedië-Arabië
Beschietingen in Sarajevo
Moorden en geweld in Indonesië.
Gif-aanvallen in Viëtnam.
Duizende doden in Amerika.
De geschiedenis doet pijn.
Ellende, verdriet en haat.
Bang, onderdrukt en gekleineerd.
Hebben we van al die eeuwen echt niks geleerd?
16 september 2001
Reacties op dit gedicht
| Caroline Maas: | Zaterdag, november 10, 2001 18:56 |
| Sterk gedicht, mooi verwoord en pijnlijk waar... Liefs, Caroline |
|
| Zeeroosje: | Zondag, september 16, 2001 09:29 |
| Ron, de gedachten aan oorlog, lig nu bij iedereen gevoelig, denk ik, het is te hopen dat we het niet moeten meemaken, dat ze die daders vlug hebben en ze kunnen straffen. zoals jij het beschrijft, leg je het nog gevoeliger. heel triest!!! Vele groetjes Roosje | |
| Huting: | Zondag, september 16, 2001 09:11 |
| Ben het met Arie eens, helaas maar het is wel waar.... Liefs, Doortje |
|
| arie: | Zondag, september 16, 2001 08:45 |
| Ik vrees dat we inderdaad niets geleerd hebben Ron... Elke geschiedenis lijkt wel herhaald te worden. Helaas zijn er nog altijd leidende gekken die gevolgt worden.... 't is somber,maar waar liefs,Arie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ron de Leeuw, Cave Canem | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 16 september 2001 | ||
| Thema's: | ||