~* Bloem * ~
de bloemblaadjes
trekken zich weg uit het licht
ze verstoppen zich
vouwen zich dicht
het hart van de bloem
niet meer zichtbaar
enkel een knop te zien
de oprechte schoonheid
die niet meer tastbaar is
de bloem
ze laat haar kopje scheef zakken
verzwakt door woorden
die bijen en vogels haar vertellen
moet ze dan opgeven
is de hoop voorgoed verdwenen?
ach, jij schone roos
ze durft zich niet meer te tonen
bang voor wat de toekomst
haar ooit zal brengen
de lucht om haar heen
benauwt haar
zal ooit de dag aanbreken
dat zij opnieuw haar blaadjes
kan openen en zich keren kan
tot het warme zonlicht
ach, jij angstige roos
zal je ooit weer vertrouwen hebben
in de toekomst die voor je ligt
en je bloemblaadjes weer tonen
in al je pracht
verlang jij ook zo naar die dag
net als ik
ach, jij wonderschone roos?
Reacties op dit gedicht
| Koene: | Donderdag, augustus 18, 2005 09:53 |
| Die is schitterend! men waar haal jij het vandaan man! | |
| Dirk Hermans: | Woensdag, augustus 17, 2005 23:24 |
| met bewondering gelezen heel mooi neergezet liefs Dirk |
|
| Ward van der Zee: | Woensdag, augustus 17, 2005 23:16 |
| natuurlijk komt die dag er!!! mooi gedicht trouwens |
|
| m@rcel: | Woensdag, augustus 17, 2005 23:11 |
| heel mooi geschreven en graag gelezen Liefs m@rcel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: mienke | 
|
|
| Gecontroleerd door: Pieps | ||
| Gepubliceerd op: 17 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||