ik en mijn nacht
het is de nacht
die omarmt
als zwarte deken
de stilte is een zucht
soms een wens
rust en bezinning
een droom grens
maar ook de nacht
leeft in eigen waarden
waakt zijn eigen normen
ook daar dwalen zielen
met hun eigen dromen
roepend naar de ochtend
die maar niet wil komen
ja het leven raast
vierentwintig uur per dag
soms met traan dan met lach
waar wil ik leven
waar wil ik zijn
daar waar word vergeven
een leven zonder pijn
***Wim****
hiljaa: | Vrijdag, augustus 19, 2005 16:31 |
bij acht slap ik meestal!!! zou toch moeten! knufliefs--hiljaa-- |
|
Niniki: | Vrijdag, augustus 19, 2005 15:42 |
Mooi Wim......... Knuffie Niniki |
|
m@rcel: | Vrijdag, augustus 19, 2005 14:06 |
heel mooi geschreven Liefs m@rcel |
|
chocaatje: | Vrijdag, augustus 19, 2005 12:47 |
Heel mooi!!! liefs mieke | |
kimW: | Vrijdag, augustus 19, 2005 11:50 |
moet je voelen dat je leeft moet je ondergaan dat je leeft je leven is het voelen en ondergaan van alles wat er leeft kimkus |
|
enjaeva: | Vrijdag, augustus 19, 2005 09:04 |
mooi neergezet liefs mij | |
Lia : | Vrijdag, augustus 19, 2005 07:14 |
heel mooi gedicht.. de nacht... tja.. scheen de zon dan ook maar..knuf, | |
Auteur: Black Lord | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 19 augustus 2005 | ||
Thema's: |