De toerist is koning..
Wij waren eens op vakantie
in een onderontwikkeld land.
We werden daar behandeld
als iemand uit de adelstand.
Ze droegen ons eten en onze drank
en schoven de stoelen aan
en waar je ook liep en waar je ook keek
zag je wel een bediende staan.
Men stond voor ons te buigen
en ze sloegen hun ogen neer,
en toch vond ik dat niet prettig
wij waren toch niks meer.
Maar toen ik dat een keertje zei
waren ze zeer beledigd
ik heb me er maar bij neergelegd
en hun principes bevredigd.
in een onderontwikkeld land.
We werden daar behandeld
als iemand uit de adelstand.
Ze droegen ons eten en onze drank
en schoven de stoelen aan
en waar je ook liep en waar je ook keek
zag je wel een bediende staan.
Men stond voor ons te buigen
en ze sloegen hun ogen neer,
en toch vond ik dat niet prettig
wij waren toch niks meer.
Maar toen ik dat een keertje zei
waren ze zeer beledigd
ik heb me er maar bij neergelegd
en hun principes bevredigd.
Reacties op dit gedicht
| Paul Willems (Quikkie): | Zondag, september 23, 2001 10:00 |
| Weer mooi omschreven, ja de mensen in hun waarde laten is denk ik ook het beste knuffel Paul |
|
| pramodah: | Maandag, september 17, 2001 11:39 |
| ja slavernij bestaat nog...tot de slaven wakker worden........... liefs pramodah |
|
| Dani: | Maandag, september 17, 2001 10:36 |
| Meer kan je dan ook niet doen, he! Liefs, Dani |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Huting |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 september 2001 | ||
| Thema's: | ||