Broodje Bief.
De klok gebiedt om op te staan.
Ik ben benieuwd, dus open de gordijnen,
Kijk of ik naar buiten kan gaan
Wordt het een slechte dag, dan wel een fijne.
Ik zie alleen maar zon in mijn verblijf.
Neem dan gelijk een warm bad, laat uren
De zonnestralen prikken op mijn naakte lijf
Wat wel een eeuwigheid mag duren.
Ik reinig mij met crême solaire,
Factor veertig wordt het voortaan,
Te samen met de douairiere
Die met mij is meegegaan.
O zon, ik aanbid je iedere dag.
Dat mij dit leven is vergund
En dat ik al zo lang genieten mag
Van je stralenkracht, ja onverdund.
Word je verjagen door de wind,
Of ben je het schijnen moe, mijn lief,
Ik mij in de spiegel weder vind:
Dan schrik ik me rot, van dit broodje bief.
03-’04
Conneke: | Woensdag, augustus 24, 2005 10:52 |
tja, beter insmeren voortaan?! Maar die zon mag van mij wel iets vaker schijnen... leuk gedicht! |
|
Lia : | Dinsdag, augustus 23, 2005 20:36 |
de zomer is voorbij..tja..helaas..truitjes weer uit de kast...en herfsten maar.. lekker broodje bief.. | |
nienk: | Dinsdag, augustus 23, 2005 18:48 |
lekker lopend gedicht, liefs |
|
Auteur: neznaj | ||
Gecontroleerd door: bieke | ||
Gepubliceerd op: 23 augustus 2005 | ||
Thema's: |